Şu şarkıyla yazıyorum yazımı. Normalde ambiyansa uygun şarkılar seçerim yazarken ve bu da bu yazıya pek uygun bir şarkı değil gibi çünkü başlığa baktığınız anda hissedeceğiniz tek duygu öfke… Neden bu şarkı olduğunu konunun altında belirteceğim…
Ah siz kadınlar, anın hissiyatıyla olaylara bakış açısını kaybedip at gözlüğüyle bakanlar, evet evet adını zikretmediğim ama kendisini bilen kadınlar biliyorsunuz kendinizi siz, aptalsınız. “Şu şöyle oldu, bu böyle oldu, o zaman böylesin.” diyen salaklar, ahmaksınız. Ahmaksınız çünkü canınız yandığında düşünme yetinizi kaybediyorsunuz. Düşünme yetinizi kaybettiğiniz anda önce bir umutsuzluk, sonrasında ise terbiyesiz ve aşağılık duygulara bulanıyorsunuz. Terbiyesizliğe bulananların ise “Edep keçisi” olarak gezenler olması tam bir trajikomedi. “Edep, edep, edep, en güzel şeydir edep, ben çok edepliyim!” diyen insanın orospudan farkının kalmaması, biraz edep yahu! Biraz edep!
Gelelim neden bu şarkıyla yazdığıma, bu şarkıyla yazıyorum çünkü sen ve senin gibi aptallara karşı bir öfkem olamaz benim. Kendi aptallığında eriyip gittiğini bildiğim için bir ihtimal acıma olur ve bolca umursamazlık.
Önceki yazım: Ege'den Sıkılan Akdeniz'e Kaçar!
