Eğer bizim de sayımız 43 fazla olsaydı bugün her şey çok daha medenice olurdu.
Eğer biz de size trafik cezası gönderiyor olsaydık, trafikte zorla yol verdikten sonra el kol hareketi yapamazdınız.
Eğer biz de size kelepçe taksaydık vaka yerinde bize şiddet uygulamayı geçtim, ses bile çıkaramazdınız.
Eğer bizim de elimizde silah olsaydı, o zaman bize siz de saygı duyardınız.
Ya da biraz daha eğitim alıp cahil kalmasaydınız o zaman bize hak ettiğimiz değeri verirdiniz.
Siz böylesiniz çünkü bizim sayımız 43 eksik 155’ten…
Bizim elimizde silah değil ilaçlar var. Bizim kalbimizde sizi hapse atmak değil kurtarmak var. Bizim elimizde ceza makbuzu değil, reçete var. Hayat var, can var, umut var. Ne yazık ki toplumumuzun bunlara saygısı yok…
Önceki yazım: 7. Koğuştaki Mucize