İzlediğim bir dizi var, Arcadia Hikayeleri: 3 Altında (Trol avcılarının devamı niteliğinde). Bir mesele geçti, kız ve erkek kardeş arasında. Kız kardeşin andacı doluyken erkek kardeşe sabit mesajlar gönderilmiştir. Oradan çağrışım yaptı ve kendi andacımı açtım, Salihli Anadolu Lisesi 12-E sınıfı 130 – Ufuk ÇINAR…
Fark ettim ki o zamanlar manav olma hayalim varmış.. Daha doğrusu maddi olarak yaşadığımız sıkıntılar neticesinde okumaktan vazgeçmiş ve ticarete atılma eğilimine girmişim, işin daha kötüsü de bunu dillendirmişim. Milletin ağzına sakız olmuş önüne gelen Bodrum’da manav olursan falan yazmış. Bugün bakıyorum hayatıma, Sağlık Bakanlığı bünyesindeki 112’de memurum. Evet evet, baya afilli bir Paramedik’im.. Atanınca afilli oluyor. Çalışma şartlarımı, maaşımı, sosyal hayatımı düşününce o kadar güzel bir meslekteyim ki anlatamam. Kısacası milletin ağzına manavlığı sokuşturup Paramedik olarak çıkmışım işin içinden. Sınıfımdakiler için kötü bir şey söyleyemem, maddi ve manevi şeylerden dolayı sosyalleşme konusunda lisede epey geç kaldım. Buna rağmen iz bırakan bir iki bir şey yapmış olduğumu gördüm andacımda. Bu da zaten keşkelerden ziyade bir nebze tebessüme yetti. Sahi n’oldu ki sınıfın diğer kalanı.. Sevdiğim bir arkadaşımın atandığı haberini aldım geçenlerde, peki ya diğerleri? Hani kızdığımdan değil de, andacı son birkaç ayın anılarıyla süsleyip geri kalan 3 yılın hatıralarıyla taçlandırmayan şu arkadaşlarım.. Ne oldular bilmiyorum ama umarım iyi yerlere gelmişlerdir ya da gelirler.
Önceki yazım: Yeni Yıl & Allah'ın Yardımı
