Kaç zamandır küçük kardeşimle bi’ gezmeye gidelim diyorduk İzmir tarafına, birisinde ben yorgundum birisinde hava kötüydü falan kaldı hep. Cuma gününden beri kafamın içinde milyonlarca tilki bir düşünceyi (düşüncenin ne olduğunu bilmiyorum) kovalayıp duruyordu. En temizi dedim dağıtalım bu kafayı. İzmir tarafına kaçalım artık dedim Ali’ye, çıktık yola. Turgutlu’yu geçtiğimizde tüm uyarılarıma rağmen bizim ufaklık radara girdi, ister istemez cezasını kesti devlet babamız. Ardından geçtik Urla’ya, aksiyon kameramızı denizde kaybettik, 10 dk’lık yoğun bir uğraş sonucu bulduk falan. Eğlenceliydi, yorucuydu ve inanılmaz derecede keyifliydi.. Şu da kanıtı…
Önceki yazım: Selam YouTube ben geldim!
