İlk Trafik Kazamı Yaptım – Motordan Düştüm

20 Şubat 2017 (Pazartesi) - 10:32 - Ufuk ÇINAR

İlk motosiklet kazami yaptim.

Evet arkadaslar bugun ilk motosiklet kazami yapmis bulunuyorum. Daha onceleri de cok kucuk düşmelerim olmustu ama onlar cok yavas hizlarda olan olaylardi. Bu sefer ki ise gercek bir kazaydi.

İlk olarak yazinin ana dusuncesini soyleyeyim: “Yagmurlu havada motosiklet kullanmamaya ozen gosterin.”

Gelelim olaya… Bugun 9.10 da ciktim, dunden kafama koymustum ise motorla gelicektim. Sabah yerlerin islak oldugunu gordum ama hava sicak diye onemsemedim. Yola ciktigimda ise hafif yagmur cilemeye başladı onu da onemsemedim. Sonra motorun benzini bitti, indim ve bi’ işaret herhalde diye dusundum ama yedekten benzini doldurup yoluma devam ettim. Calistigim yere az bir mesafe kalmisti.. Yolda hafif bir viraj vardi ve yavaslamam gerekiyordu, ben de hafifce frene dokundum. Koklesem kayardi biliyorum ama hafifce dokunmamla birlikte yine kaydi motor. O an ne oldugunu anlamadim, cukura falan girdigimi dusundum. Kafam yere carpti ve yaklasik 2 metre kadar suruklendim yerde, tabii motor da benimle birlikte suruklendi. Neyse kalktim yerimden, motoru kaldirdim, aynayi duzelttim ve hicbir sey yokmus gibi yoluma devam ettim. Motorda bi’ kirik var mi falan bakmadim kendimi kontrol ettikten sonra, o an gerek de duymadim, zaten beni gorup duran birisi vardi telaşe olmasin diye bastim geldim. Sonra gelirken yolda neden kaydigimi dusunurken fren geldi aklima ve gaz keserek hizimi yavaslattim ardindan da cok hafif sekilde frene dokundum. Frene dokundugum anda motor arka tekeri kilitliyordu. O an anladim ki lastikler cok kalitesiz, hemen kaymaya basliyor.

Bu yuzdendir ki kullanacaginiz motorun lastiklerini onemle secin, kaskinizi takmayi ihmal etmeyin. Çünkü ben dustugumde kafami yere vurdugumu cok net sekilde hissettim, kaskim olmasaydi kafam yarilabilirdi ve işimi aksatabilirdim. Neyseki bu seferlik Allah korudu, siz siz olun yagmurlu havada motor kullanmamaya çalışın, kullanmaniz gerekiyorsa da yavas ve dikkatli kullanin.

Önceki yazım: Ah be arkadaş...

Yorum gönder