“Aman Allah’ım! Ne kadar da pis konuştuuuu!!!! Ay terbiyesiizzz. Ağzı bozuk ahlaksıııız!” Oysa ne kadar da güzel konuştum, kendim olunca, doğal davranınca.. Şu ahlak keçisi kesilenlerden çıkan cümlelerdi bu söylediklerim, genellikle de kalp sikenlerdir ayrıca kendileri. Kısacası, saman altında onlarca kişiyle yatarlar ve sokağa çıktıklarında tam bir edep terbiyecisi olurlar. Onlara dikkat edin, olabildiğince de kendiniz gibi kalın.
Yayınlamamam gereken bi’ yazıydı. Şimdi o şöyle düşünecek, bu böyle tarzı fikirler oluştu kafamda. Bu düşünceler oluştuğu anda, ket vurmaktan kaçtım aklımdan geçen satırlara. Fikirlerim hürdür, hür de kalmalıdır. Yoksa özgürlüğün anlamı ne olurdu ki?
Önceki yazım: Günübirlik #Urla Gezisi
